Άλλο λιποθυμία, άλλο ανακοπή!

Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις αυτές συγχέονται, άλλες φορές εξαιτίας του άγχους, άλλες εξαιτίας ελλείμματος εκπαίδευσης ενώ κάποιες φορές μία λιποθυμία “βαφτίζεται” ως ανακοπή με απώτερο σκοπό την συγκομιδή likes και κοινοποιήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με στόχο την προβολή αυτών που επανάφεραν τo άτομο στη ζωή από την “ανακοπή - λιποθυμία”.  

Ας δούμε πρώτα τι θα πρέπει να γίνει όταν ένα άτομο καταρρεύσει και στη συνέχεια θα αναλυθούν με περισσότερη λεπτομέρεια όλα τα παραπάνω. Σύμφωνα λοιπόν με τις κατευθυντήριες οδηγίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνετε μόλις κάποιος καταρρεύσει και εφόσον ο χώρος είναι ασφαλής είναι να ελέγξετε αν υπάρχει αντίδραση, αν έχει δηλαδή αισθήσεις. Αυτό γίνεται δίνοντας δύο ερεθίσματα.                            

             

                                           Έλεγχος ανταπόκρισης

Κουνώντας ελαφρά από τους ώμους του θύματος φωνάξτε δυνατά “είστε καλά;”. Εάν δεν υπάρξει καμία ανταπόκριση θεωρείστε ότι το άτομο είναι αναίσθητο.

            

                                           Έλεγχος αναπνοής

Στη συνέχεια θα πρέπει να ελέγξετε αν αυτό αναπνέει. Τοποθετήστε το ένα σας χέρι επάνω στο μέτωπο και δύο δάχτυλα (δείκτη και μέσο) του άλλου σας χεριού πάνω στο πηγούνι και προσεκτικά κάντε έκταση του κεφαλιού προς τα πίσω και ανύψωση του πηγουνιού προς τα πάνω. Με τον χειρισμό αυτό η γλώσσα ακολουθεί την κίνηση του πηγουνιού και απομακρύνεται από την είσοδο του λάρυγγα απελευθερώνοντας τον αεραγωγό. Κατόπιν διατηρώντας την έκταση του κεφαλιού, σκύψτε πάνω από το πρόσωπο του θύματος (γύρω στα 4-5 εκατοστά) και κοιτάζοντας προς το θώρακα ελέγξτε αν αυτό αναπνέει χρησιμοποιώντας το τρίπτυχο “βλέπω - ακούω -αισθάνομαι”. Δείτε αν ο θώρακας κινείται, ακούστε για αναπνευστικούς ήχους και αισθανθείτε την εκπνοή στο μάγουλό σας. Χρησιμοποιείστε δηλαδή τρεις αισθήσεις έτσι ώστε να είστε σίγουροι ότι έχετε ελέγξει την αναπνοή. Αφιερώστε μέχρι 10 δευτερόλεπτα πριν αποφασίστε εάν το άτομο αναπνέει ή όχι.

Εάν το άτομο αναπνέει τότε πρόκειται για λιποθυμία. Θα πρέπει να  τοποθετηθεί σε πλάγια θέση ασφαλείας έτσι ώστε η γλώσσα να πέφτει προς τα εμπρός διατηρώντας τον αεραγωγό ανοιχτό ενώ παράλληλα αποφεύγεται και ο κίνδυνος εισρόφησης σε περίπτωση εμέτου.

Σε περίπτωση λιποθυμίας τοποθετήστε το άτομο σε Πλάγια θέση ασφαλείας

Στην λιποθυμία λοιπόν το άτομο βρίσκεται στον κόσμο των ζωντανών. Έχουμε μία καρδιά που χτυπάει εξωθώντας αίμα στα ζωτικά όργανα του σώματος και έχουμε και αναπνοή. Άρα ΔΕΝ χρειάζεται να εφαρμόσουμε ΚΑΡΠΑ.

Εάν όμως κατά τον έλεγχο της αναπνοής διαπιστώσετε ότι το άτομο ΔΕΝ αναπνέει τότε έχουμε καρδιακή ανακοπή. Θα πρέπει αμέσως να ειδοποιηθεί  το ΕΚΑΒ και να ξεκινήσετε ΚΑΡΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση το άτομο βρίσκεται στον κόσμο των νεκρών. Εδώ θα πρέπει εσείς να υποκαταστήσετε την λειτουργία της καρδιάς η οποία έχει σταματήσει να επιτελεί το έργο της. 

       

                 Σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής εφαρμόστε ΚΑΡΠΑ

Αυτό που θα πρέπει βέβαια να γίνει σαφές είναι ότι οι πιθανότητες να επανέλθει το άτομο στη ζωή μόνο με την εφαρμογή συμπιέσεων και εμφυσήσεων είναι ελάχιστες. Είναι εξαιρετικά σπάνιο ένας ενήλικας ο οποίος έχει υποστεί καρδιακή ανακοπή να επανέλθει στη ζωή μόνο με ΚΑΡΠΑ, μόνο με λίγες συμπιέσεις! Αλλά και να επανέλθει δεν είναι σε πλήρη εγρήγορση πόσο μάλλον να περπατάει κιόλας! Προφανώς αυτές οι περιπτώσεις ήταν λιποθυμίες και όχι ανακοπές!

Το κρίσιμο βήμα λοιπόν που θα καθορίσει το αν πρόκειται για λιποθυμία ή ανακοπή σ’ ένα αναίσθητο άτομο είναι ο έλεγχος της αναπνοής. Εάν το άτομο αναπνέει είναι λιποθυμία εάν όχι είναι καρδιακή ανακοπή.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης, βέβαια, συστήνει ότι επί αμφιβολίας, αν δεν είστε δηλαδή σίγουροι για την ύπαρξη αναπνοής, θα πρέπει να ξεκινήσετε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση. Το να μπερδευτεί, λόγω του άγχους, και να μην είναι σίγουρος για το αν υπάρχει αναπνοή ή όχι ένας απλός πολίτης, ένας μη επαγγελματίας υγείας, είναι απόλυτα λογικό και αποδεκτό. Το να φτάνεις όμως στον χώρο του συμβάντος και να σε βεβαιώνουν δύο επαγγελματίες υγείας ότι ο 45χρονος που μας περιμένει καθισμένος στην καρέκλα καπνίζοντας, υπέστη καρδιακή ανακοπή, και κατάφεραν με 10 συμπιέσεις να τον επαναφέρουν στη ζωή, ε αυτό δεν είναι ούτε λογικό ούτε αποδεκτό. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας και ότι το έλλειμμα εκπαίδευσης που υπάρχει στην αντιμετώπιση του επείγοντος στους υγειονομικούς είναι τεράστιο. 

Το παραπάνω είναι ένα πραγματικό περιστατικό στο οποίο ήμουν παρών. Τα υπόλοιπα τα βλέπετε καθημερινά σχεδόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

"Ηλικιωμένη κυρία υπέστη ανακοπή μέσα στο τρένο, επανήλθε με ΚΑΡΠΑ και φτάνοντας στον σταθμό κατέβηκε περπατώντας και υποβασταζόμενη από τους “ήρωες” (επαγγελματίες υγείας) που πόζαραν στο φακό!"

"Πωλήτρια κατέρρευσε μέσα στο κατάστημα την επανάφεραν με ΚΑΡΠΑ (20 συμπιέσεις) και όταν πήγε στο νοσοκομείο οι γιατροί την βρήκαν απολύτως καλά και την έστειλαν σπίτι…."

Και άλλα πολλά!

Ας σοβαρευτούμε επιτέλους!