Νικος Γκουρτσας

Ο απόλυτος εφιάλτης κάθε γονιού. Μια τόσο σοβαρή κατάσταση η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί ταχύτατα από αυτούς που θα βρεθούν δίπλα στο παιδί την δεδομένη στιγμή, η κατάληξη θα είναι μοιραία. Στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και τα βρέφη συμβαίνει πιο συχνά, απ’ ότι στους ενήλικες, κυρίως, γιατί ο αεραγωγός τους είναι μικρότερος από αυτόν των ενηλίκων και η γλώσσα τους μεγαλύτερη σε αναλογία προς το κεφάλι. Αντιμετώπιση πνιγμονής σε παιδιά • Εάν το παιδί βήχει, μην παρεμβαίνετε επιχειρώντας χτυπήματα στην πλάτη. Αποτελεσματικός θεωρείται ο βήχας που ακούγεται δυνατά και το παιδί μπορεί να μιλήσει, να κλάψει ή να πάρει αναπνοή πριν βήξει.  • Εάν το παιδί ΔΕΝ βήχει, εφαρμόστε έως 5 χτυπήματα στην πλάτη. Στα μεγαλύτερα παιδιά τα χτυπήματα στην πλάτη γίνονται όπως και στους ενήλικες. Στα μικρότερα μπορούμε να τα δώσουμε τοποθετώντας τα στα γόνατά μας με το κεφάλι τους χαμηλότερα από το υπόλοιπο σώμα.  • Εάν αυτό δεν έχει κάποιο αποτέλεσμα εφαρμόστε έως 5 κοιλιακές ωθήσεις. Αυτές γίνονται όπως

Πνιγμονή συμβαίνει όταν ένα ξένο σώμα, για παράδειγμα ένα κομμάτι τροφής, σφηνώνεται στο πίσω μέρος του λαιμού φράζοντας την είσοδο του αέρα στους πνεύμονες. Πρόκειται για μία εξαιρετικά επείγουσα κατάσταση η οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα από τους παρευρισκόμενους μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Η ψυχραιμία και η γνώση βασικών χειρισμών τους οποίους όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε μπορεί να αποδειχθούν σωτήριες.  Αντιμετώπιση  • Εάν το άτομο βήχει, μην επιχειρήσετε να του δώσετε χτυπήματα στην πλάτη όπως συνήθως γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Σταθείτε δίπλα του και παρακινείστε το να βήξει. Το γεγονός ότι βήχει σημαίνει ότι περνάει αέρας και με την πίεση αυτή του αέρα το ξένο σώμα θα βγει απελευθερώνοντας τον αεραγωγό. Εάν δοθούν χτυπήματα στην πλάτη υπάρχει ο κίνδυνος αυτά να μετακινήσουν το ξένο σώμα και να φράξουν τελείως τον δρόμο του αέρα προς τα πνευμόνια.  • Εάν το άτομο σταματήσει να βήχει ή δεν βήχει καθόλου, στην εναγώνια προσπάθειά του να μας δείξει ότι πνίγεται